این تکنولوژی هر چی هم روز به روز پیشرفت کنه ولی باز اون تکنولوژی قدیمیتر ها بیشتر به دل آدم میینه.

چند روز پیش داشتم توی کمد کنجکاوی میکردم که چشمم خورد به پلی استیشن 1 پسره .

فوری کشیدمش بیرون و وصل کردیم و سی دی هاش رو پیدا کردیم و نشستیم به بازی کردن.

ولی خو سی دی بازی مورد علاقه ی خانواده نابود شده بود واسه همین فوری پسری رفت بیرون و تهیه کرد دقیقا از دو روز پیش نشستیم خانوادگی کراش بازی میکنیم و کلی کل کل مبکنیم. [نیشخند] همچی خانواده ی خجسته ای دارم من. 

چقدر خاطره واسمون زنده شد با این دور هم نشستن ها و بازی کردنها.

خاطره ی روزهای غربت و دور از همه فامیل بودن.

خاطره ی روزها و شبهای تنهایی.

خدایا مرسی که گذشت اون روزها.

ولی خو دیگه اون موقعه ها من خیلی کدبانو نبودم که مثلا موقعی که شوور بچه ام دارن بازی میکنند بپرم واسشون اب طالبی و بستنی درست کنم بخورن ولی الان خیلی کدبانو شدم و هی به شکمشون میرسم.

وقتی دارید این ترانه رو گوش میدید اونجایی که میگه (خوب به درک ) خودتون یه[ پــِدَ سگ ِ بیشرف] بهش اضافه کنید خیلی دلنشین تر میشه ترانه .

خودم همش اونجوری گوشش میدم و همخونی میکنم و لذت میبرم